آیا تنها باید از خداوند سبحان درخواست شفای مریض کرد؟

سوال

آیا بر اساس آیه شریفه " و اذا مرضت فهو یشفین"، تنها باید از خداوند سبحان درخواست شفای مریض کرد؟

پاسخ

این روزها که مردم جهان با بحران کرونا دست و پنجه نرم می کنند، به نظر می رسد این اپیدمی حتی اگر برای تمامی انسان ها، تلخ و ناگوار باشد، برای وهابیان و کارشناسان آنان، بسیار شیرین است. چرا که این مساله به عنوان یک سوژه رسانه ای به کارشناسان وهابی این فرصت را داده است که در شبکه های ماهواره ای و فضای مجازی، شبهات تکراری و ملال آور خود را در قالبی جدید و نو به مخاطبان عرضه کنند.

از جمله شبهاتی که کارشناسان وهابی در سایه ایپدمی کرونا توانسته اند آنها را بازیابی کرده و در قالبی جدید و نو به مخاطبان خود عرضه کنند، شبهات مربوط به مساله استغاثه و استعانت از ائمه اهل بیت علیهم السلام و نیز سایر اولیای الهی است. کارشناسان وهابی که همواره با تکیه بر این مساله تلاش کرده اند شیعیان و سایر محبان اهل بیت علیهم السلام را مشرک و کافر معرفی کنند، این بار با وقوع اپیدمی کرونا، مصداقی از مصادیق استغاثه و استعانت یعنی درخواست شفای مریض از ائمه اهل بیت علیهم السلام را در کانون توجه خود قرار داده اند. آنان به مخاطبان خود اینگونه القا می کنند که بر اساس آیه شریفه " و اذا مرضت فهو یشفین"[1] باید تنها خداوند سبحان را شافی دانست و این اعتقاد که اهل بیت (علیهم السلام) نیز می توانند بیماران را شفا دهند، موجب شرک و خروج از اسلام است.

پاسخ: طرح چنین شبهاتی از سوی کارشناسان وهابی گواه بر این مطلب است که یا آنان اشراف کاملی بر آموزه های دین مبین اسلام به ویژه قرآن کریم ندارند و یا با وجود اینکه اطلاع دقیقی از محتوای قرآن و نیز سایر منابع اسلامی دارند، به عمد آموزه های اسلام را به صورت گزینشی و ناقص در اختیار مخاطبان خود قرار می دهند تا در این فضای پر استرس و پر اضطراب ایجاد شده از اپیدمی کرونا نه تنها قدمی هرچند رسانه ای در مقابله با این بحران جهانی برندارند، بلکه با ایجاد شک و شبهه در باره منابع آرامش بخش مردم به ایجاد استرس و دلهره در آنان دامن زده و ایشان را مستعد ابتلا به انواع بیماری نمایند.

به هر حال واقعیت این است که در قرآن کریم با دو دسته از آیات روبه رو هستیم: الف. آیاتی که خداوند سبحان را شافی و شفا دهنده بیماران معرفی می کنند، مانند آیه شریفه مذکور در متن شبهه. ب. آیاتی که در آنها شفای بیماران به برخی از اولیای الهی نسبت داده اشده است. به عنوان مثال قرآن کریم حضرت عیسی (علیه السلام) را نه تنها شافی بیماران بلکه زنده کننده مردگان نیز معرفی کرده و از زبان ایشان می فرمایند: «ابریء الاکمه و الابرص و احی الموتی باذن الله».[2]

با گذاشتن این دو دسته از آیات در کنار یکدیگر به این نتیجه می رسیم که: شفای بیماران به دو صورت می تواند انجام گیرد: 1. فرد به صورت مستقل و بدون نیاز به هیچ کس دیگر بیماران را شفا می دهد. 2. هر چند فرد افراد بیمار را شفا می دهد، ولی در این کار استقلال ندارد و قدرت خویش را از فرد دیگری دریافت کرده است. صورت اول مختص خداوند سبحان است و صورت دوم به افرادی اختصاص دارد که به واسطه جایگاهی که نزد خداوند سبحان دارند، خداوند متعال به آنان این اذن و قدرت را داده است که بتوانند بیماران را شفا دهند.

بنابراین برخلاف ادعای کارشناسان وهابی بر اساس آموزه های قرآن کریم، این اعتقاد که اهل بیت (علیهم السلام) می توانند به اذن خداوند سبحان و به واسطه قدرتی که ایشان به آنها عنایت کرده است، بیماران را شفا دهند، با هیچ اشکالی اعتقادی مواجه نیست.

 

# کرونا را شکست می دهیم

 

[1]. «و هنگامی که بیمار شوم، تنها او مرا شفا می دهد»؛ شعرا: 80.

[2]. «به اذن خدا کور مادر زاد و کسی که دچار پیسی است، بهبودی می بخشم و مردگان را زنده می کنم»؛ آل عمران: 49.

 

برگرفته از سایت:http://www.alwahabiyah.com