تکفیر وهابیت بر هم کیشان خویش
فرقه ی وهابیّت از جمله جریان‌هایی است که در مقابل امت اسلامی قرار گرفته و با استفاده از آیات و روایات، مسلمانان را به کفر و شرک متهم می‌سازد. توسعه ی تکفیر آن ها تا حدّی است که خواسته یا ناخواسته، به کسانی که هم عقیده ی با آن ها نیز هستند، سرایت می کند. نوشته زیر حکایت از این واقعیت دارد.
«ذاکر عبدالکریم نایک» که خود پیرو و بلکه مبلّغ وهابیت است، سخنی در رابطه ی با خداوند مطرح کرده است، که وقتی این سخن را به صورت ناشناس، از صالح فوزان استفتاء می کنند، وی حُکم به مشرک بودن گوینده این سخن می دهد. در ذیل با نگاهی اجمالی به شناخت «ذاکر نایک»، به بیان مطلب فوق می پردازیم.
«ذاکر عبدالکریم نایک» را می توان در برابر جوامع هندو و مسیحی، مبلغ وهّابیّت دانست نه اسلام اهل سنت. با نگاهی به سخنان وی، به وضوح روشن می گردد که وی پیرو کامل تفسیر وهابی از اسلام گردیده است.
تعریف عبادت نزد «ذاکر نایک»، همانند محمد بن عبدالوهاب است. یعنی ایشان نیز اعتقاد ربوبیت را در عبادت شرط نمی داند و فقط اعمال ظاهری را عبادت می داند، چرا که او معتقد است تا زمانی که انبیاء و اولیاء زنده بودند ، می توانستید از آن ها درخواست کنید که در حق شما دعا کنند، اما اکنون که از دنیا رفته اند ، چنین چیزی امکان ندارد. ما می توانیم آنها را دوست داشته باشیم ، اما نمی توانیم آنها را عبادت کنیم.
ذاکر نایک ، مانند وهابیّت زیارت ، توسل و شفاعت را انکار می کند. او می گوید در هیچ کجای قرآن نوشته نشده است که باید مقبره ای ساخته شود. رسول خدا فرمود که هیچ قبری نباید بغیر از گل ساخته شود و هر قبری که چنین نباشد و با مصالح آجری محکم سازی شود، باید از زمین محو شود.
او این حکم را با استناد به روایتی از صحیح بخاری مطرح کرده است. او می گوید: به جای اینکه برای زیارت حرم به ملاقات صاحب قبر و مزارات بروید ، باید به سمت قبر بروید و روی قبر برای آنها دعا کنید، نه اینکه از آن ها چیزی بخواهید، کسی نمی تواند از آنها چیزی بخواهد ، این حرام است. او معتقد است نمی توانیم از حضرت محمد (صلی الله علیه وآله) طلب شفاعت کنیم. ما نمی توانیم از مردگان چیزی بخواهیم.
بر اساس عقاید فوق الذکر می توان نتیجه گرفت که ذاکر نایک پیرو کامل تفسیر وهابی از اسلام گردیده است.
بعد از این مقدمه به گمراهی ذاکر نایک توسط صالح فوزان توجه کنید. یکی از سخنانی که ذاکر نایک می گوید این است که؛ ( أنا أعلم ألف شیء لا یقدر علیه الله ) من هزار چیز می دانم که خداوند بر آن قدرت ندارد. البته سخن وی را اینگونه توضیح داده اند که قدرت خداوند به ممکنات تعلّق می گیرد، و به امور محال تعلّق نمی گیرد، و هزاران مسأله ای که من می دانم، جزء امور محالی است، که قدرت خداوند به آن تعلق نمی گیرد.
در استفتائی از صالح فوزان بدون اینکه نامی از «ذاکر نایک»، برده شود نسبت به این سخن سوال شده است، وی در پاسخ، گوینده ی آن را اهل بدعت و ضلالت و مشرک خوانده است، چرا که خداوند ( إن الله على کل شیء قدیر ) می باشد، و به نگاه «صالح فوزان» گوینده ی این سخن مُنکر صفت قادریت خداوند است، از این رو مشرک در اسماء و صفات محسوب می گردد.
از مجموع آن چه ذکر گردید، مشاهده می شود که وهابیّت با تفکر افراطی و تکفیری، حتّی هم کیشان و مبلّغین مسلک وهّابیّت را محکوم به شرک می دانند. البته اگر در این استفتاء، صالح فوزان شخص گوینده و همچنین مقصود سوال کننده را می دانست، قطعا راه چاره ای برای فرار از این ضلالت و گمراهی پیدا می کرد.
