افتراء راهی برای تکفیر

 یکی از روش‌های مورداستفاده سران فرقه وهابیت برای تکفیر، افتراء نسبت به دیگر مسلمانان است. این روش، روشی شایع خصوصا در مقابل شیعه است که به کثرت از آن مورد استفاده قرار می‌گیرد. از جمله این افترائات، افتراء تحریف قرآن و غلو در مورد ائمه (علیهم السلام) است. در ذیل به صورت خلاصه به بیان این دو افتراء می پردازم:
الف) تحریف قرآن
شیخ ابن جبرین در فتواى خود می‌گوید: «شیعیان به قرآن طعنه می‌زنند و گمان می‌کنند صحابه آن را تحریف کرده و از آن، چیزهاى بسیارى که مربوط به اهل‌بیت (علیهم‌ السلام) و دشمنان آنان است حذف کرده‌اند؛ بنابراین اعتقادى به قرآن ندارند و آن را دلیل و حجت نمی‌دانند.»[۱] این تهمت نیز حاکى از بی‌اطلاعی کامل ایشان از شیعه و کتاب‌های علمى آنان است. به نظر لازم است که وهابیت کمی کتب شیعه را مطالعه نمایند تا این‌گونه بی‌مبالات به شیعه نسبت‌های ناروا ندهند. کافی است وهابیت به پیام حضرت امام خمینی، در مراسم حج، در مورد صیانت قرآن از تحریف، نگاهی بیاندازند. هم‌چنین به کتب و مقالاتی که توسط محققان شیعه مانند «تفسیر البیان» آیت اللَّه خویى، «تفسیر المیزان» علامه طباطبایى، ج ۱۲، «اعتقادات» صدوق، «آلاءالرحمن فى تفسیر المیزان» علامه شیخ محمد جواد بلاغى، «افسانه تحریف قرآن» و «التحقیق فى نفى التحریف» درباره عدم تحریف قرآن نوشته شده است بنگرند. همچنین فتاواى مراجع بزرگ شیعه، هم‌چون آیات عظام حکیم، شاهرودى، گلپایگانى و میلانى مبنى بر تحریف نشدن قرآن را در مقدمه ترجمه و تفسیر میر احمد علی پاکستانى گوتهی دلیل دیگر بر قول شیعه به عدم تحریف قران است.[۲]
ب) غلوّ درباره اهل‌بیت (علیهم السلام)
بن باز، رئیس کلّ مرکز تحقیقات علمى و افتاء و رئیس دانشگاه اسلامى مدینه و آقاى شیخ بن جبرین و دیگران، در فتوایشان چنین استدلال کرده‌اند که خصلت غالب در شیعیان این است که نسبت به اهل‌بیت غلو می‌کنند، آنگاه می‌گویند: این فتوا مبنى بر اطلاعاتى است که به آنان رسیده است.[۳]
نفس قضاوت امری خطیر است چه برسد به جایی که جان و مال و ناموس دیگران خصوصاً دیگر مسلمان در میان باشد. قطعاً هیچ انسانی نمی‌تواند قضاوت براساس شنیده‌هایی که هیچ پایه و اساسی ندارد را بپذیرد. تمامى فقها و مراجعِ شیعه در رساله‌های علمى خود غلو کننده را نجس و از ارث محروم می‌دانند و غسل دادن و دفن نمودن مرده‌های آنان را اجازه نمی‌دهند. و نیز دادن زکات به غلات حرام و ازدواج با غالى را جایز نمی‌دانند،[۴] این یک افتراء و دروغ است که شیخ عبدالله بن عبدالرحمن جبرین در فتاواى مورخ ۲۲ / ۳ / ۱۴۱۲ به شیعه نسبت غلو و پرستش امام علی(علیه السلام) می‌دهد. این همان روشی است که مرکز تحقیقات ملى و افتاء عربستان که وهابی هستند، به شیعه نسبت می‌دهند.[۵]

پی‌نوشت‌:
[۱]. بی آزار شیرازی، عبدالکریم، فتاوای تفرقه انگیز وهابیت همسو با خشم آمریکا و اسرائیل از تقریب بین مسلمانان، بی جا، بی تا، ص۵۵.
[۲]. رجبى، حسین، بررسى فتواى تکفیر در نگاه مذاهب اسلامى، نشر مشعر، تهران، چاپ اوّل، بهار ۱۳۸۸هـ. ش، ص۵۹-۶۰.
[۳]. بن باز، عبدالعزیز بن عبدالله، مجموع فتاوی بن باز، بی جا، بی تا، ج۱لإ ص۲۳، ۱۸۱، ۲۲۶. به عنوان نمونه می توان به فتوای شماره ۴۱۷۰ بن باز که در سایت او منتشر شده است اشاره کرد.
[۴]. تحریرالوسیلة، امام خمینى، قم، دارالعلم، چاپ اول، ۱۳۶۷-۱۳۷۰ش، ج ۱، ص ۱۱۸.
[۵]. رجبى، حسین، بررسى فتواى تکفیر در نگاه مذاهب اسلامى، نشر مشعر، تهران، چاپ اوّل، بهار ۱۳۸۸هـ. ش، ص۴۹-۵۰.