محل نزاع در کرامت اولیای الهی با وهابیت

کرامات اولیای الهی، از جمله مسائلی است که؛ مورد پذیرش همه مسلمانان است. وهابیت نیز بدان معترف هستند. وجود کرامت در قرآن و سنت امری ثابت شده است.[1] به عنوان نمونه خدای متعال در قرآن کریم از حضرت سلیمان نبی نقل می‌کند، که ایشان از اطرافیانش درخواست می‌کند تا تخت بلقیس را برای ایشان بیاورند، آن گاه آصف ابن  برخیا قبل از چشم بر هم زدنی این کار را انجام می دهد.[2]

با توجه به اهمیت بحث علمای جهان اسلام اعم از شیعه و اهل سنت و همچنین علمای فرقه وهابیت در این باره کتبی را نگاشته اند و هر مذهب سعی کرده که ادعای خود را در این باره اثبات نماید. در این مبحث برآنیم بدون هیچ گونه تعصب، آنچه که بر آمده از آیات و روایات و شواهد تاریخی موجود در کتب اهل سنت است را به رشته تحریر در آوریم.

 

 

تفاوت در نگاه به کرامات اولیای الهی به دو مساله اساسی باز گشت می کند که یکی مربوط به خود کرامت و دیگری مربوط به لوازم آن است. از دیدگاه وهابیت قائل به کرامت به مفهوم قدرت ماورای بشری و امثال آن مشرک است چنانچه درخواست امر ماورای بشری که از لوازم این قدرت است نیز شرک محسوب می شود.

 

 

 روی سخن در این تحقیق بر روی خود کرامت است و بحث در مورد لوازم آن مربوط به موضوعاتی دیگر از جمله استغاثه می گردد که در جای خود باید مورد بحث قرار گیرد.

 

 

[1] . بن باز در پاسخ به سوالاتی که درباره کرامات اولیاء الهی از او پرسیده می شود، می گوید: «من عقیدة أهل السنة والجماعة الإیمان بکرامات الأولیاء وأنها حق»؛ از جمله عقیده اهل سنت و جماعت این است که کرامات اولیای الهی حق است. (بن‌باز، عبد العزیز، فتاوی نور علی الدرب، ج2، ص 195).

 

 

[2] . سوره نمل، آیه 40.