توسل علمای اهل سنت به امام رضا (ع)

قبر مطهر امام رضا ع دست کم از قرن سوم به بعد محل مراجعه عامه مسلمانان بوده است. شواهد متعددی حاکی از آن است که علماء و بزرگان اهل سنت به این قبر شریف مراجعه کرده و با امام رضا ع توسل می جستند.

 

ابوبکر بن خزیمه(311ق):

به گزارش حاکم نیشابوری، ابن خزیمه که از وی به عنوان شیخ الاسلام نیز یاد شده است،[1] با جماعتی از مشایخ شافعیان به قبر آن حضرت حضور یافت و به گونه ای احترام و تواضع نسبت به ساحت مقدس امام رضا ع نشان داد که همه حضار شگفت زده شدند.[2]

ابن حبان شافعی(354):

ابن حبان رجال شناس معروف اهل سنت ضمن ستایش از امام رضا علیه السلام و برشمردن آن حضرت به عنوان بزرگ و سرور بنی هاشم می گوید: من بارها مرقد وی را زیارت کردم. زمانی که در طوس بودم هر مشکلی برایم رخ می داد قبر علی بن موسی الرضا ع را زیارت و برای برطرف شدن مشکلم دعا می کردم و دعایم مستجاب و مشکلم حل می شد.[3]

محمد بن علی بن سهل شافعی(405ق):

حاکم نیشابوری تجربیات معنوی وی را چنین نقل می کند: از محمد بن علی بن سهل شنیدم که می گفت: هیچ امر مهم دینی و دنیایی برای من رویی نداد که به بارگاه امام رضا ع برای حل شدن آن رفته و آنجا دعا کرده باشم، آن گاه ناکام برگشته باشم. و این برای من تبدیل به عادت شده و نزد من مجرب و آزموده شده است.[4]  

حاکم نیشابوری:

او از کرامات تربت امام رضاع چنین حکایت می کند: من دچار بیماری خشکی مفاصل شدم و به سختی می توانستم حرکت کنم، پس به زیارت امام رضا ع رفتم و با دو کفش کرباسی به نوقان بازگشتم، صبح که در نوقان بودم تمام آن درد رفت و تندرست به نیشابور برگشتم.[5]

ابن ابی بکر شافعی:

او نیز از فقهای اهل سنت است و می گوید: هر دعایی که در مشهد الرضا کردم مستجاب شد، حتی دعا کردم و در اثر آن بچه دار شدم در حالی که ناامید شده بودم.[6]

فضل الله بن روزبهان حنفی(927ق):

او با احترام فراوان از مرقد مطهر امام رضا ع یاد می کند و آن را کعبه حاجات و مقصد جمیع حاجت خواهان می داند.[7]

(برای مطالعه بیشتر در این خصوص مراجعه شود به کتاب: امام رضا ع به روایت اهل سنت، نوشته محمد محسن طبسی، صص299-318)

[1] ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج14، ص365.

[2]  جوینی، فرائد السطمین، ج2، ص198.

[3] ابن حبان، کتاب الثقات، ج2، ص457.

[4] جوینی، همان، ج2، ص220.

[5] همان.

[6] همان.

[7] مهمان نامه بخارا، ص336.